Pozitivizm, 19. yüzyılın ortalarında Fransız sosyolog ve filozof Auguste Comte tarafından geliştirilmiş olan bir felsefe okuludur.
Comte, Metafizik ve Teoloji’nin, temelinde matematik en üst noktada ise sosyolojinin yer aldığı, bir bilim hiyerarşisi ile değiştirilmesi gerektiğine inanıyordu. Bu yaklaşım, tek gerçek bilginin bilimsel bilgi olduğu ve bu türden bilgilerin yalnızca katı bilimsel yöntemler (yani gözlemlenebilir, ampirik ve ölçülebilir kanıtları elde etmeye dayalı, belirli türden akıl yürütme ilkelerine yaslanarak olguları/olayları inceleme teknikleri) aracılığıyla teorilerin doğrulanması/onaylanması ile elde edilebileceği fikrine dayanmaktadır.
Comte tarafından, yaşamının ilerleyen dönemlerinde geliştirilen dini bir sistem olarak Pozitivizm, kişisel/şahsi bir Tanrı’nın varlığını reddederek (Tanrı yerine) insanlığı (yani “büyük varlık”ı) yüceltme, saygı ve kültünün bir parçası olarak ele alır; bu bakımdan da Hümanizm ile bir dizi benzerlikler taşır. Comte hiyerarşik bir rahiplik, pozitif dogmalar, organize edilmiş bir tarikat ve hatta Katoliklik modeli üzerine bir takvim bile geliştirdi.
Comte’un 1857’deki vefatından sonra, Pierre Laffitte liderliğindeki (pozitivizmin hem bilimsel hem de dini öğretisini devam ettiren) ortodoks grup ile Paul-Maximilien-Emile Littré (1801 – 1881) liderliğinde kurulan muhalif grup arasında olmak üzere Pozitivistler bölündü. İngiltere, İsveç, Brezilya ve Şili’de ortodoks gruplar (kültleri, ayinleri ve dini törenleri ile beraber) kuruldu.
Kaynak (Erişim Tarihi: 18.04.2021)
Çevirmen: Taner Beyter
