Ahlak felsefecisi Walter-Sinnott Armstrong, filozofların sıradan insanlarla ve günlük yaşamla teması kopuk, hatta bunları küçümseyen kişiler olup olmadığını sordu geçen yıl. Sunduğu
Okumaya Devam Et
Søren Aabye Kierkegaard (1813 – 1855), 19. yüzyılda yaşamış olan Danimarkalı bir filozof ve teologdu. Yaşamı boyunca görece tanınmamış ve bir başına
Okumaya Devam Et
Kendini beğenmiş ve kibirli insanlar, genellikle sorgulama veya eleştiriye tahammül edemezler. Gerçeğe ve hatta nezaketli bir karşı görüşe bile öfkeyle tepki verirler.
Okumaya Devam Et
Filozoflar gördükleri kötü akıl yürütmelerden şikayet etmeyi severler. Diğer insanlar nasıl olur da böylesi aptal safsatalara düşebilirler ki? Mevcut durumlarının ne kadar
Okumaya Devam Et
Sığ bir gölün yanında yürüdüğünüzü ve boğulmakta küçük bir çocuk gördüğünüzü hayal edin. Giysilerini berbat etmek anlamına gelse dahi, bu çocuğu kurtarmak
Okumaya Devam Et
İnsanlar ile insan olmayan canlılar arasında birçok farklı etkileşim vardır. Köpekler, kediler, kuşlar ve hamsterlar gibi bazı hayvanlar, bizimle beraber evlerimizde yaşar.
Okumaya Devam Et
Nietzsche, belki de en çok, Tanrı’nın öldüğüne dair dikkat çekici iddiasıyla tanınır. Şöyle diyordu Nietzsche; Tanrı öldü! Tanrı’dan geriye bir ceset kaldı!
Okumaya Devam Et
Hümanizm, felsefede daha insan merkezli (ve daha az din merkezli) bir yaklaşım benimseyen bir Rönesans hareketidir. İnsanlığa nihai bir inancı vardır; insanın,
Okumaya Devam Et
Alman filozof Arthur Schopenhauer (1788 – 1860), 19. yüzyılın başlarındaki Alman İdealizm ve Romantizm hareketlerinin önemli bir simasıydı. Genellikle, iç karartıcı ve
Okumaya Devam Et
Cehalet, ahlaken yanlış bir davranış için bazen meşru bir mazerettir, bazen de değildir. Eğer birisi gizlice şekerimi arsenikle değiştirseydi, o zaman çayınızın
Okumaya Devam Et