Metafiziğin ne olduğunu anlatmak kolay değildir. Antik çağ ve Orta çağ filozofları, metafiziğin tıpkı kimya ve astroloji gibi ele aldığı konu ile
Okumaya Devam Et
Aristoteles şu üç iddiayı kabul ediyor gibi görünmektedir: Şeyler çoğunlukla doğalarına uygun bir şekilde davranırlar. İnsanların çoğu kötüdür. İyi davranmak doğana uygun
Okumaya Devam Et
Aristotelesçi zeminde aşağıdaki önermeyi savunacağım: Sahip olunan potansiyellerle eşzamanlı olan potansiyellerin gerçekleşme durumları vardır. Özellikle eternalizmin (sonsuzculuk), potansiyelleri gerçeklikleriyle birlikte eş gerçek
Okumaya Devam Et
İşte cisimlerin, cisimlerin parçaları olmadığına dair Aristotelesçi bir aksiyom için çabucak ve basit bir argümanı: Cisimlerin parçaları cisimler içinde en azından kısmi
Okumaya Devam Et
J. L. Mackie, Ethics: Inventing Right and Wrong adlı kitabında ahlaki değerlerin nesnelliğine karşı meşhur “tuhaflık argümanını” öne sürer. Argümanın hem metafiziksel
Okumaya Devam Et
Sığ bir materyalizm anlayışı, yüzeysel bir madde algısına yol açar. Madde tanımını, sağduyularımızı ölçüt olarak düşündüğümüzde aşağı yukarı alışılagelmiş deneyimlerimiz ile ediniriz.
Okumaya Devam Et
“Hadi ama, dürüst ol! Hepiniz Herkül, Horatius ya da Orpheus dinlemektense kuaförünüzü dinlemeyi tercih edersiniz. Bokları altınmışçasına kibirli konuşuyorlar!” Amadeus filminde Mozart
Okumaya Devam Et
Mutluluğun sırrını vadeden kitap, ders ve yazılardan, birçok kişi gibi ben de şüpheleniyorum. Bence mutluluk anlıktır. Mutluluk arkadaşlarla sohbet ederken edinilen bir
Okumaya Devam Et
Çevirmenin Önsözü Tanrı’nın evrenin her yerinde içkin bir şekilde var olduğunu öne süren panteizm, bu yönüyle teizmden ayrılsa da, ona tamamiyle zıt
Okumaya Devam Et
Herkesin dindar olduğu Orta Çağ’ın Hristiyan Avrupa’sı gibi bir yerde Hristiyan olmayanların ahlaki duruşuna nasıl yaklaşılırdı? Herkesin gerçek olarak kabul ettiği inancı
Okumaya Devam Et