Felsefe tarihinin en önemli filozoflarından biri olan Aristoteles, Metafizik kitabına şu cümleyle başlar: “Tüm insanlar doğaları gereği bilmeyi arzularlar.” Aristoteles’ten günümüze insanların,
Okumaya Devam Et
Eğer biri size bir konu hakkında neye inandığını söylerse ve buna neden inandığından bahsederse, size bir argüman sunmuş olur. [1] Argümanlar, başka
Okumaya Devam Et
Matematiksel Platonculuk, matematiksel nesnelerin nasıl davrandığımız, nasıl düşündüğümüz, neler konuştuğumuz ve neler yaptığımızdan yani bizden bağımsızca var olduğunu ileri süren bir yaklaşımdır.
Okumaya Devam Et
Felsefî metinlerin şerh edilmesi, Helenistik dönemin sonundan Geç Antik döneme kadar önemli bir felsefî ifade biçimiydi. Bu süre zarfında Platon ve Aristoteles
Okumaya Devam Et
Felsefi argümanlar, Tanrı’nın var olduğu ya da özgür iradeye sahip olduğumuz aslında doğru mudur gibi, genellikle [bu tartışmaların] aslında ne olduğu hakkındadır.
Okumaya Devam Et
“Diyalektik,” iki karşıt taraf arasındaki bir tür çelişkili süreci içeren felsefi argüman metodunu anlatan bir terimdir. “Diyakletik”in belki de en klasik versiyonunda,
Okumaya Devam Et
Lemmy’nin poker oynadığını ve kazanmak için ihtiyacı olan tek kartın maça ası olduğunu düşünün [1]. Normal bir desteden kart çekiyorsa maça ası
Okumaya Devam Et
Editörün notu: Birçok okuyucu açısından Bayesciliğe dair bu giriş yazısı, öncelikle Thomas Metcalf’ın Olasılık Hesabına Giriş isimli eseri okunduktan sonra daha verimli
Okumaya Devam Et
Birçok insan Tanrı’yı mükemmel bir varlık olarak tanımlar.[1] Bazı filozoflarda, bu tanım üzerinden Tanrı’nın, eğer (ya da O) varsa, zorunlu olarak var
Okumaya Devam Et