Cennet ve Materyalizm: Büyümüş Kafa Problemi’nin Geri Dönüşü – Alexander Pruss

/
466 Okunma
1 min read

Makul bir şekilde, insan beyni için maksimum bir bilgi yoğunluğu vardır. Eğer içsel zihinsel durumlar beynin bilgi içeriğinin akabinde oluşuyorsa ve yaşam sonsuzsa, bu demektir ki, ya:

  1. Daha büyük bir beyne sahip olabilmek için kafamız sonsuza kafa büyür, ya da;
  2. Beynimiz boyut olarak sınırlı kalır ve ya (a) sonsuza kadar sürdürdüğümüz tek bir değişmeyen içsel zihinsel duruma (deneyimsel durumlar dahil) sahip oluruz ya da (b) sonsuz sayıda farklı içsel zihinsel durum arasında sonsuza dek hareket ederiz (deneyimsel durumlar dahil).

Çünkü, eğer bir beyin boyut olarak sınırlı kalırsa, maksimum bilgi yoğunluğu nedeniyle sahip olabileceği yalnızca sınırlı sayıda bilgi durumu vardır. Bu yüzden 2a ve 2b seçenekleri tatmin edici değil. Çünkü zihinsel (entelektüel, duygusal ve iradesel) büyüme, insanın gelişmesi için önemlidir ve değişmeyen tek bir içsel zihinsel durum ya da sonsuz tekrar, insanın gelişimiyle çelişir.

Ayrıca, her iki seçenek 2a ve 2b’de de cennetteki bir insanın ne kadar süredir orada bulunduğu konusunda bilgisiz kalacağına da dikkat edin. 2b seçeneğinde bir insan, belirli içsel bir zihinsel durumu birinci, ikinci ya da bininci kez yaşayıp yaşamadığını fark edemez (içsel zihinsel durumları, dışsalcı anlama sahip olabilecek geniş zihinsel durumlardan ayırıyorum). Bu da sonsuz gelişim şekline uymuyor.

Tabi ki de bu Hıristiyan materyalizmi için ciddi bir problemdir. Seçenek 1’deki büyüyen kafayı kabul etmeyeceklerini varsayıyorum. Sanıyorum ki ölümden sonraki yaşamda, bilgi yoğunluğu limitlerimizi kaldıracak fiziksel ve biyolojik değişimler olacağını söylemek en makul iddia olur. Fakat, beynimizin işleyişinde böylesine köklü bir değişiklikten sonra hala bir insan sayılacağımız belirsiz.

Yukarıdakiler aynı zamanda (bence hepimizin olması gerektiği gibi) tam gelişmemizin sonsuz yaşam gerektirdiğine ikna olan herhangi bir materyalist veya üstgelimci için de bir sorundur. Çünkü bir varlığın gelişmesi, bu tür bir varlığın doğasına aykırı bir şeyi içeremez. Fakat eğer 2a ve 2b gelişim ile uyumlu değilse, ve 1 doğamıza aykırıysa, o halde gelişimimiz insan doğasıyla çelişiyor olurdu.

Bu, buradaki argümanın bir çeşididir, ancak hafızadan ziyade zihinsel durumlara odaklanmıştır.


Alexander PrussHeaven and materialism: The return of the swollen head problem” (Erişim Tarihi 25.02.2021)

Bilkent Üniversitesi Felsefe Bölümü’nde lisans eğitimine devam etmektedir. Felsefenin yanı sıra metal/klasik müzik, tarih ve taktik atıcılıkla ilgilenir

Bir cevap yazın

Your email address will not be published.

Önceki Gönderi

İlahi Gizlilik Problemi – Ryan Keating

Sonraki Gönderi

Din Felsefesi’nde Farklı Pozisyonlar (B. Celayir & Y. Özçelik & T. Beyter & M. Yanık & B. Seferoğlu)

En Güncel Haberler Analitik Felsefe:Tümü