Modern felsefenin Aydınlanma Çağı, kabaca 18. yüzyıla denk düşmektedir.
Bu dönemin başlıca filozofları şunlardır:
| Berkeley, Bishop George (1685 – 1753) İrlandalı Voltaire (François Marie Arouet) (1694 – 1778) Fransız Hume, David (1711 – 1776) İskoç Rousseau, Jean-Jacques (1712 – 1778) İsviçreli-Fransız | Smith, Adam (1723 – 1790) İskoç Kant, Immanuel (1724 – 1804) Alman Burke, Edmund (1729 – 1797) İrlandalı |
Genel anlamıyla Aydınlanma, esasen Fransa, İngiltere ve Almanya’da geliştirilmiş olan, toplumun temel değerleri olarak özgürlüğü, demokrasiyi ve mantığı savunan entelektüel bir harekettir. Bu hareket, insanlığın ilerlemesi ve mükemmelliğe ulaşması için insanların (erkeklerin?) zihinlerinin cehaletten, hurafelerden, batıl inançlardan ve devletin gaddar/keyfi uygulamalarından kurtarılması gerektiği anlayışı ile yola koyulmuştu. Bu döneme, kilisenin nüfuzunun azaltılması, hükümetin (kralın değil) güçlendirilmesi ve sıradan insanlar için daha fazla hak talebi damgasını vurmuştur. Ayrıca bu dönemin politik olarak devrimler, kargaşa ve yerleşik geleneklerin yerle bir olduğu bir dönem olduğu söylenebilir.
Dönemin başlıca felsefi hareketleri arasında İngiliz Deneyciliği, Rasyonalizm ve Kantçılık yer almaktadır. Aynı zamanda Siyaset felsefesine yönelik artan bir ilgi vardı.
Bu dönem esasen 17. yüzyılın Akıl Çağı’nda başlayan rasyonalizasyon sürecinin bir devamıydı fakat aynı zamanda bir dereceye kadar da bu sürece karşı bir tepki niteliğindeydi: Bu iki dönem (Aydınlanma ve Akıl Çağı) genellikle Erken Modern Dönem adı altında beraber ele alınmıştır.
Kaynak (Erişim Tarihi: 17.04.2021)
Çevirmen: Taner Beyter
