Politik ideolojiler genelde insanları, toplumları, milletleri çok ciddi sonuçları olacak şekilde böler. Aslında “politika” kelimesinin kökü Yunanca diğer vatandaşlarla ilişkilere dayansa da uygulamada genellikle diğerlerinin sosyal ve ekonomik çıkarlarına yön veren güçle alakalıdır. Öte taraftan politik ideolojiler ise bu güç veya çıkarları yönlendiren felsefedir ve geleneksel değerlere, statükoya, değişime ve daha eşitlikçi bir toplum fikri gibi geniş yelpazeden fikirlere destek verebilir. 1 Bu fikirler yelpazesini en iyi muhafazakar-liberal ekseni kapsar ve çoğu insanın fikirleri, ekstrem pozisyonlarda bulunan küçük bir kesim hariç, bu eksende yer alır. 2 Aşırı politik ideolojinin altında yatan fikirleri, mesela muhafazakar-liberal eksenindeki varyasyonlar, bizi ayıran politik tercihleri anlamamız açısından önemlidir.
Artık elimizde insanların muhafazakar-liberal ekseninde hangi konuma düşeceğini ve bunu yaparken dini, ekonomik, politik ideoloji gibi pek çok değişkeni göz önüne alan nörobiyolojik faktörler hakkında ciddi kanıtlarımız var. Pek çok çalışma gösteriyor ki aşırı muhafazakarlık ve aşırı liberallik arasındaki farklar tamamen sosyoekonomik, kültürel, öğrenilmiş fikirlere veya sorunların rasyonel bir şekilde ele alınışından doğmuyor. 3 Muhafazakarlık-liberalizm aynı zamanda kişilikte, hafızada, algıda, duygusal tepkilerde, problem çözmedeki farklılıklarla da ilişkilendiriliyor. 4 Muhafazakarlığı ve liberalliği etkileyen nörobiyolojik mekanizmalar tam olarak deterministik olmasa da bazı araştırmacılar evrimsel bir kökeni savunarak bazı durumların daha muhafazakar duruşları gerektirdiğini, bazı durumların da daha serbest, liberal davranışların ağır bastığını söylüyor.
Nörobiyolojik mekanizmalar, beyin hastalığı olan hastalar sayesinde edindiğimiz klinik gözlemler tarafından da destekleniyor. Beynin sosyoduygusal bölgeleri olan frontal lobu ve bitişiğindeki bölgeleri etkileyen nörolojik bozukluklar ağırlıklı olarak liberal olmak üzere kişinin muhafazakar-liberal spektrumunda nereye düşeceğini değiştirebiliyor. 5 Nörologlar ve psikiyatrlar bu nörobiyolojik değişimlerin altında yatan sebepleri, güncel muhafazakarlık-liberalizm litetarütünü gözden geçirerek incelemediler. Bu hastalar ve güncel davranışsal nörobilim literatürü, muhafazakarlık-liberalizm ilişkisinin altında yatan nörobiyolojik yapıları ve bunların nasıl politik ideolojileri etkilediğinin bir sentezini yapmak adına bize eşsiz bir fırsat sunuyor.
Bu metin geçerli güncel literatürde muhafazakar-liberal eksenini incelerken bunun siyasi alandaki yansımalarına odaklanan çalışmaları değerlendiriyor. Bu metin şu beş araştırma alanını kapsıyor: 1) kişilik farkları 2) evrimsel ve genetik bilgi 3) bilişsel ve psiko-fizyolojik süreçler 4) nöro-görüntüleme 5) beyin hastalıkları.Bu alanın bir dizi önemli niteliği var. İlk olarak bu çalışmaların çoğunluğu muhafazakarlığı ya da liberalliği beyan üzerinden; anketler veya muhafazakar-liberal spektrumunun aşırı uçlarına odaklanarak tespit ediyor. İkinci olarak pek çok davranışsal çalışma az sayıda katılımcı içerir ve değişkenlerin kontrolünü sağlamanın zorluğuyla karşılaşırlar. Üçüncü olarak muhafazakarlık-liberallik politik ideoloji üzerinde büyük bir nüfuza sahiptir fakat tek belirleyici faktör bu değildir ve bireyler ilgi alanlarına bağlı olarak bu spektrumun farklı noktalarına düşebilirler. Son fakat en önemli madde olarak bu nörobiyolojik çalışmadan çıkarılacak sonuçlar hayat tecrübesiyle değerlendirilmeli ve insanların politik görüşlerinin değiştiği, politik görüşlerin coğrafya, uğraşılan meslek ve diğer faktörlere göre çeşitlendiği göz önüne alınmalıdır. Dahası pek çok insan alana ve konuya bağlı olarak hem muhafazakar hem de liberal eğilimler gösterirler. Bu kriterleri göz önüne alarak, elimizde gittikçe artan belirli bir nörobiyolojik devre hakkında ki bu beynin sağ anteriyor bölgesini yani “muhafazakar kompleks” statükonun korunması için, anteriyor singulat korteksin (ACC) ve sol prefrontal korteksin (PFC) değişime tepkisi ve yaklaşım belirlemesine olan etkisi ile ilgili kanıtlar ortaya çıkmaktadır.
BÖLÜM 1: KİŞİLİK TRENDLERİ
Psikologlar ve diğer araştırmacılar uzunca bir süre boyunca kişilik tiplerinin veya özelliklerinin politik ideoloji ilişkisi hakkında spekülasyonlar yaptılar. Böyle bir deneme 1930’larda Alman algı psikoloğu Erich Jaensch’ten geldi, Jaensch’e göre kişilik; birinin algısal “saflığı” veya duyusal fenomenleri dinamik bir bütüne sığdırmasıydı. 6 “Li tipi” (içeriyle bütünleşmiş) adını verdiği kişilik tipi toplumsal hedeflerle iç içe olma, muhafazakar olma, grup odaklı olma, yargılarında net olma gibi özellikler taşıyordu ve Naziler arasında yaygın olan kişilik tipiydi. “S tipi” (sineztezi) ise bunun tam aksine hisleri karıştırmada daha rahattı, genelde liberaldi, net değildi, bireyciydi ve bu tipe genelde komünistler, Parisliler ve Yahudiler arasında rastlanırdı. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra gelişen karakter tipleri arasında literatürün en sevgi duyduğu yaklaşım muhafazakarlık-liberallik ve beş faktörlü kişilik özellikleri oldu (Büyük Beşli: açıklık, dışa dönüklük, anlaşılabilirlik, nevrotizm ve sorumluluk hissi). 7 Ülkeden ülkeye ciddi farklılıklar görünse de çalışmalar sorumluluk hissi ve siyasi muhafazakarlık, yeni deneyimlere açıklıkla siyasi liberallik arasındaki ilişkiye işaret ediyor. 8 Sorumluluk hissi ve açıklık üstündeki vurgu beyan edilen diğer kişilik özelliklerinde de oldukça belirgin. (Bkz: Tablo 1) 9 Kişilik testleri ve beyanlara baktığımızda, aşırı muhafazakarlığın tercihlerinin istikrar, uyum, gelenek, düzen ve nizamla ilişkili olduğunu görüyoruz. 10 Aşırı liberalizmin tercihlerinin ise yaratıcılık, merak, yenilik arayışı ve yeni tecrübelerle ilişkili olduğunu görüyoruz. Aşırı muhafazakarlar belirsizlik ve nizamsızlıktan haz etmeyip kapanışları ve grinin sınırlı tonlarını tercih ederler (sert sınırlar koyarlar) 11. Aşırı liberal insanlar ise belirsizliği ve nizamsızlığı tolere ederler, bilişsel çatışmalarda esneklik ve kabullenmeden yana tavır alırlar. 12 Sık kullanılan örneklerden biri de liberaller genelde soyut sanatla ilgileniyor olmalarıdır. 13Carney ve diğerleri, liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarların kişisel ve ofis alanlarında daha düzenli oldukları sonucuyla karşılaştı. Dahası, katılımcılar, muhafazakarların daha sert mizaçlı, liberallerin daha yumuşak mizaçlı olmalarından ötürü, çehreleri değerlendirirken muhafazakarların çehresini liberallerin çehresinden ayırabiliyorlar. 14
Politik ideolojiler hakkında ciddi çıkarımlar yapılabilecek farklı kişilik çalışmaları da var. İlk olarak büyük beşli dışında kullanılan kişilik değerlendirme metotlarının da “sorumluluk sahipliği–açıklık” arasında benzer sonuçlar bulmasının yanı sıra bu metotlar güvenlik ve uyum ile muhafazakarlık ilişkisini, evrenselcilik ve kendi kendini yönetme ile liberallik arasındaki bağlantıları da ortaya koyuyor. 15 İkinci olarak, liberallere kıyasla muhafazakarlar yeni durumlara yaklaşırken çok daha ihtiyatlılar ve belirsiz yüz ifadelerini daha tehdit edici bulup kendilerini olumsuz sonuçlardan korumaya daha büyük bir önem atfediyorlar. 16 17 Üçüncü olarak liberallerle kıyaslandığında muhafazakarlar olumsuz uyaranlar veya bilgilerle karşılaştıklarında daha fazla uzak durma, kendilerini çekme davranışı sergiliyorlar. 18 19 Örnek olarak, bilgisayar yardımıyla veri çıkarılan durumlarda, liberallere kıyasla muhafazakarların olumsuz uyaranlardan kaçınan yörüngelerde daha çok hareket ettikleri görüldü. 20 Muhafazakarların tecrübelere açık olmada düşük, toplumun normlarına uyma, sorumluluk sahibi olma testlerinde daha yüksek puan almalarının sebebi olumsuz uyaranlardan kaçınma olabilir. 21 Dördüncü olarak liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarlar, dış etkenlere nazaran kişinin niyetlerine daha çok olumsuz ön yargılar yükleme eğilimindedirler. 22 23 Son olarak politik ideolojinin tamamen kişilik özelliklerine dayanmadığını göz önüne aldığımızda zamanla değişen kişiliklerin aynı şekilde politik tutuma yansıyacağını da düşünemeyiz. 24 Şaşırtıcı olmayan bir biçimde bu çalışmalar muhafazakarların geleneğe ve mevcut düzene karşı daha çok sorumluluk hissettiğini, liberallerin ise yeniliğe, değişime ve belirsizliğe karşı daha açık olduğunu doğruluyor. Bu özellikler politik arenada muhafazakar-liberal oy verme davranışına ve diğer pek çok politik özelliğe yansıyor. Bu liberal-muhafazakar ayrımı aynı zamanda evrimsel teori, bilişssel, fizyolojik ve nörolojik görüntüleme çalışmalarıyla kesişiyor.
BÖLÜM 2: EVRİM VE GENLER
Evrimsel psikologlar siyasetin ve ittifakların bireyin sosyal gruplardaki pozisyonunu ve grubun alacağı yönü etkilemesinde oldukça etkili olduğunu, parazit-stres testinin de muhafazakarlık-liberalizm spektrumlarının evrimleşmesinde önemli role sahip olduğunu iddia ediyorlar. 25 26 Parazit-stres teorisine göre insanların sosyal gruplarına salgın bulaştırma riskinin yüksek olduğu kişilerden uzak durmaya yönelik kalıtsal olarak kalibre edilmiş davranışsal eğilimleri vardır. Grup normlarına uymayan farklı kültürleri ve davranışları olan dış grup üyeleri yüksek enfeksiyon riskini taşır ve bu kişiler en uzak durulması kişilerdir. Başka bir deyişle, parazit-stres teorisi grup-içi kolektivizmin veya “grupçuluğun” ve grup sosyal normlarının 27 28 yanı sıra cinsellikte muhafazakar tutumları ve yabancılara güvenmemeyi teşvik edebilir 29 ki bunların hepsi parazitlere karşı koruma sağlar. 30 “Davranışsal bağışıklık sistemi” temel bir içgüdü olan tiksinti yoluyla hastalıklı olabilecek şeylerden ve enfekte olmuş kişilerden uzak durarak bulaşmayı engellemeye çalışır. 31 Liberallerle karşılaştırıldığında özellikle ağır yaralanmış bedenler 32 gibi örneklere bakılırken, araştırmacılar muhafazakar katılımcıların daha büyük bir tiksinti hassasiyeti özellikle bulaşma tiksintisi, saflık hissinin ihlali 33 34 ve daha fonksiyonel MRI tepkisi (fMRI) gösterdiklerini tespit ettiler. İnsanlara yalnızca hastalıkla ilişkili resimleri göstermek bile hem uzak durma hissinin 35 artmasına hem de iğrenç görsellere ve hislere karşı duyulan tiksintiye karşı fizyolojik bağışıklık sistemi olan dış gruplara karşı ön yargıyı arttırabilir. 36 İğrençliğe maruz kalmak ahlaki ihlaller yapıldığı hissini arttırır ve ahlaki yargıları muhafazakar tarafa kaydırabilir. 37 Sosyal psikologlar da ahlaki davranışlar için evrimden elde ettikleri bilgilerle genel sonuçları muhafazakarlık-liberalizm eksenine çıkan bir “ahlaki temel teorisi” ürettiler. 38 Bu teoriye göre ahlaki iç güdülerimiz özen/zarar, adillik/hile, sadakat/aldatma, otorite/ifsat, saflık/iğrençlik gibi hızlı ve sezgisel kararlar verebilmek için evrimleşti. Aşırı muhafazakarlar gruba sadakete, otoriteye saygı duymaya ve saflığa önem verirken liberaller ise başkalarına verilecek zararı en aza indirmeye ve insafı maksimize etmeye daha çok önem veriyorlar. 39 Fakat ahlaki temel teorisine gelen “kalıtsal olmayabilir”, “stabil olmayabilir”, “ideolojilerdeki değişimleri zamanla tahmin edemeyebilir” gibi eleştiriler de var. 40 Pek çok siyasi yönelim doğrudan kalıtsal olmasa da ikiz çalışmaları ve D4 dopamin reseptörü (DRD4) geni kişilik özelliklerini ve evrimsel sezgileri doğrudan politik ideolojilerle ilişkilendirdi. 41 42 12.000’den fazla ikiz üzerinde yapılan çalışmalarda politik tavrın yaklaşık %40 kadarının 43 ve bir diğer geniş çaplı ikiz çalışmasında ise muhafazakarlığın erkeklerde %64.5, kadınlarda ise %44.7 kalıtsal olduğu ortaya çıktı. 44 Pek çok çalışma da spesifik genler ve muhafazakarlık-liberalizm arasında ilişki buldu. 45 46 Belirli dopamin reseptörleri kodlarını taşıyan genler, kromozom 11’deki DRD4 geni, muhafazakar-liberal kişilik özelliklerindeki varyasyonlarla ilişkilendirildi. 47 48 İki büyük çalışma, DRD4 ekzon III tandem tekrarlarındaki varyasyonları, varsayılan olarak aldığında dopamin alımındaki hassasiyete ve daha yüksek dopamin ihtiyacına bağlı olarak politik ideolojiye bağlamıştır. Singapur’da 1.771 öğrenciye arasında yapılan çalışmaya göre DRD4 geninde 4-tekrar alellerin iki kopyasını taşıyanlar daha muhafazakar iken 1.941 birey arasında yapılan başka bir teste göre 7R+ tandemi tekrar edenlerin, yani daha çok arkadaş edinenlerin, daha liberal olduğu ortaya çıktı. Bu iki evrimsel psikoloji teorisi; parazit-stres teorisi ve ahlaki temel teorisi ve ek olarak kısıtlı genetik çalışmalar ortaya koydukları sonuçlarda birleşiyorlar. Parazit-stres teorisi daha muhafazakar sosyal ve cinsel davranışlarla, temizliği hatırlatan şeylerin ve iğrenç görsellere karşı verilen psikolojik tepkinin ilişkili olduğu sonucunu ortaya koydu. 49 Ahlaki temel teorisi güçlü muhafazakar görüşleri olan kişilerin cinselliğin ihlali ve vücut saflığının ihlaline karşı daha hassas olduğunu liberallerin ise zarar ve insaf üzerinde daha çok durduğu sonucunu ortaya koydu. 50 Genetik kanıtla birlikte ele alındığında bu bulgular muhafazakarlık-liberalizm ideolojilerin altında yatan bir nörobiyolojik temel olduğu pozisyonunu destekliyor.
BÖLÜM 3: BİLİŞSEL VE PSİKOLOJİK ÇALIŞMALAR
Kişilik farklılıkları ve evrimsel teoriler bireylerin, bilişsel ve fizyolojik olarak, çevresel uyaranlara nasıl tepki verdiğine yansıyabilir. Genel olarak, biri muhafazakar spektrumda ne kadar ilerideyse çevresel uyaranların olumlu tarafından ziyade olumsuz tarafına cevap vermesi çok daha olasıdır. 51 Bu “olumsuzluk ön yargısı” liberallerle karşılaştırıldıklarında muhafazakarların olumsuz görsellerin gösterildiği çalışmalarda bu görsellerin muhafazakarların ilgisini daha hızlı yakaladığı, daha büyük ve uzun bir odağı üstüne çektiği görülmüştür. Aynı zamanda da muhafazakarlarda bunlardan uzak durma meyli de daha kuvvetlidir. 52 Örnek olarak, Stroop testlerinde birleşik kelimelerle karşılaştıklarında muhafazakarların olumsuz kelimelere daha yavaş cevap vermesi olumsuz bilginin dikkatlerini otomatik olarak yakaladığı anlamına gelir. Nokta araştırması görevinde ise muhafazakarların dikkatlerini olumsuz bilgilerin sunulduğu uzaysal konumlara yönlendirmesi çok daha olasıdır. Fizyolojik olarak, liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarlar çevrenin olumsuz veya itici etkilerine karşı artan tensel iletimlerde bulunurlar. 53 Olumsuz görsellere yapılan göz takibi testinde ise liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarların dikkatlerini bunlar üstünde daha hızlı yoğunlaştırdığını, bunlara bakarak daha fazla vakit geçirdiğini ve bunlardan uzaklaştığı görülmüştür. 54 Politik karar vermede pek çok hafıza sistemi devrede olsa da 55 muhafazakarlık ciddi ölçüde olumsuz ön yargı ve olumlu bilgiden ziyade olumsuz bilginin hatırlanması ile ilişkilidir. 56
Olumsuz ön yargının yanı sıra aşırı muhafazakarlık tehdit hissi veya tehlike algısıyla ilişkilendirilmiştir. Liberallere kıyasla muhafazakarlar muğlak suratları daha tehdit edici bulurlar ve tehditkar uyaranlara saldırganlıkla cevap verirler ve beklenmedik veya potansiyel tehdit içeren görsellerle karşılaştıklarında muhafazakarların göz kırpmasında ve tensel iletimlerinde artış görülmüştür. Kızgın ve mutlu yüzlere verilen davranışsal ve göz-hareket tepkilerinin incelendiği görsel bir çalışmada muhafazakarların kızgın yüzleri tehlike algısı olarak mutlu yüzlere nazaran daha hızlı tespit ettikleri görülmüştür. 57 İnternet siteleri ve söylevler üzerine yapılan bir çalışmada muhafazakarların bilinen geçmişe atıf yaparak konuştukları, liberallerin ise kesin olmayan, potansiyel olarak daha tehditkar bir geleceği göz önüne aldıkları görülmüştür. 58 Aynı zamanda dil kullanımında ve görsel algıda grup içi uyumu ve bireysel macera arayışını destekleyen muhafazakar-liberal farklılıkları mevcuttur. Partizan Twitter kullanıcıları arasında yapılan yeni bir dil çalışmasında muhafazakarlık arttıkça grup aidiyetini daha çok önemseyen (grup içi kimlik, ulusal kimlik, din), birinci şahıs çoğul ekleri, tecrübeden faydalanan ve geçmiş başarılara referans veren, hükümeti, yasayı ve karşıtları kullanan bir dil kullanıldığı gözlemlenmiştir. 59 Demokratları takip edenler ise daha liberal olma eğilimdedirler, daha çok duygusal kelimeleri (duygularla, endişeyle, olumlu hislerle, küfürle) birinci tekil şahsı, kültürün eşsizliğini ve eğlenceli bir dil kullanıldığı gözlemlenmiştir. 60 En çok fark gösteren kelime ise muhafazakarlar arasında “the” tanımlığının (harf-i tarif) kullanımı ile otorite veya formalite üstünde daha çok durulmasıdır. Navon gibi figürlerde veya Ebbinghaus illüzyonu üzerinden yapılan görsel algısal testlerde ise muhafazakarlar daha fazla algısal istikrar ve bağlama-dayalılık ve daha küresel bir algısallık gösterirken liberaller bağlamdan bağımsızdırlar ve algısal detayların daha farkındadırlar.
Düşünüş şekillerinde de gözle görülür farklılıklar vardır. Muhafazakarlar “içgüdüsel” sezgileri ve daha adım adım giden metodolojik analizleri kullanırken liberaller daha yansıtıcı (Bilişsel Yansıma Testi) ve ani iç görülere dayanan çözümler kullanmaya meyillidirler. 61 Çelişkili bir biçimde muhafazakarlar hem hızlı sezgilere hem de görev değişim gerektirdiğinde hatalara sebep olacak değişmez sistematik analizlere bel bağlıyorlar. 62 Örnek olarak yap/yapma görevi kullanılarak yapılan olaya ilişkin potansiyel (evoked-related potentials [ERP]) çalışmaları muhafazakarların liberallere göre yap/yapma deneylerinde değişmesi gereken cevaba aynı cevabı vermede daha ısrarcı oldukları görüldü. Tersine aynı yap/yapma deneylerinde liberallerin uyaran örüntülerinin değiştiği ve cevaplarda buna uygun değişikler yapmasını sinyalleyen ERP-bağlantılı ACC’lerinde daha fazla aktivite görülmüştür. 63 Bu bulgular liberallerin alışılagelmiş cevap örüntülerindeki değişime karşı daha hassas olduğuna işaret ediyor. 22.000’den fazla katılımcının meta-analizi yapıldığında, liberaller tercihlerini basit çözümler yerine derin düşüncelerden yana kullandılar. Parantez açmak gerekirse, sosyal muhafazakarlık ve liberalizm üstüne yapılan bir çalışmada liberallerin daha az alana bağlı kaldığı ve muhafazakarlara göre daha fazla bağımsız sorgulama yaptığı görüldü.
Özet olarak, çalışmalar liberaller ile aynı uyaranlara maruz kaldıklarında muhafazakarların daha fazla olumsuz ön yargı, tehdit algısı gösterdiğini ve usule uygun grup algısına daha fazla önem verdiğini göstermiştir. Düşünüş şekillerindeki farklılıklarla birlikte bu bulgular kişilik çalışmalarının ve evrimsel psikoloji teorilerinin de önerdiği gibi “muhafazakar kompleksi” oluştururlar.
BÖLÜM 4: NÖROLOJİK GÖRÜNTÜLEME ÇALIŞMALARI
Nörolojik görüntüleme çalışmaları muhafazakar-liberal ayrımlarının amigadala, insula ve ACC’de 64 65 de görüldüğünü ileri sürüyor. Siyasetle ilgilenmek amigdala ve ventral striyatum’daki 66 aktiviteleri arttırırken parti tercihlerine sahip olmak ikili insulayı ve ACC’yi aktive ediyor. 90 genç erişkinin MRI sonuçlarını inceleyen bir çalışma, liberallere kıyasla muhafazakarların sağ amigdalasında 67 daha fazla gri möadde buldu ve risk alma eğilimlerini test eden bir fMRI çalışması ise muhafazakarların sağ amigdalasında 68 daha çok hareketlilik tespit etti. Muhafazakarlığın amigdala ile ilişkisi (amigdala hem duygusal-çıkıntı (emotional saliency) hem de özellikle korkuya karşı hassas olan bir yapı) potansiyel tehdit sinyallerini işlemedeki artışa işaret ediyor. 69 Anteriyor insulanın tiksinti deneyiminde ciddi bir rolü olsa da beynin tiksinti uyaranlarına tepkisi muhafazakarlık ve liberallik arasında, muhafazakarlar için tiksintiye karşı ayırıcı bir hassaslıkla tutarlı olacak şekilde farklı örüntüler gösterebilir. Bir çalışmada ortaya çıkan sonuçlara göre liberalizmin sol posteriyor insula ile ilişkisi kişilerarası güvenin bir ifadesi olabilir. 70 Son olarak potansiyel değişim sinyallerini işlemedeki hassaslıkla tutarlı olarak liberallerin ACC’lerinde daha fazla gri madde ve ERP aktivitesi gözlemlenmiştir.
Prefrontal korkteksin birkaç bölümü de politik ideolojilere yer verir. Başta sağdaki olmak üzere inferiyor frontal jirus doğrudan riskten kaçınma sürecinde etkin olabilir. 71 “Olumlu” veya “olumsuz” gibi duygu temelli tecrübelerle ilişkisi olan alt orta prefrontal korteks (VMPFC) 72 aktivitesinde kişi siyasi mevzular hakkında düşündüğünde artış olur 73 ve kişi mevzuları kendi siyasi adayının perspektifinden düşündüğünde ise hem VMPFC aktivitesinde hem de dorsolateral prefrontal korkeks (DMPFC) aktivitesinde artış görülür. 74 Aynı zamanda DMPFC siyaset hakkında duyguların düzenlenmesine ihtiyaç olduğu şu gibi durumlarda devreye girer: Rakip partinin siyasetçisinin yüzüne odaklanmak, karşıdakinin siyasi ön yargı imalarının işlenmesi veya birinin kendi siyasi adayının rahatsız edici sözlerle ilişkilendirilmesi. 75 Sonuçları istikrarlı olmasa da sağ DLPFC’nin iyi ve kötü ön yargıları, tarafgirliği veya adalet ile kişisel çıkar 76 77 arasındaki çatışmaları çözmede daha büyük bir rolü olabilir, bir fMRI çalışmasında DLPFC aktivasyonu ve muhafazakarlık arasında net bir bağlantı görüldüğü ortaya kondu. 78 Depresif hastalarla yapılan bir başka fMRI çalışmasında, olumsuz bilgilerin tercihli işlenmesi sırasında 79 sağ yerine sol DLPFC aktivasyonunda artış olduğu görülmesiyle birlikte, bir positron emilimi tomografisi çalışmasında negatif ön yargı koşulunda sol orta frontal jirusta aktivasyon gözlemlendi. Son olarak, siyasi seçim bilgilerinin işlenmesi sırasındaki ikili DLPFC’nin noninvazif simülasyonu muhafazakar değerlerin 80 müthiş şekilde artmasıyla sonuçlandığı görüldü ve sol değil sağ DLPFC’nin transkraniyal magnetik simülasyonu kişisel çıkarlarla çatıştığında haksız tekliflerin reddedilme ihtimalini azalttı. 81 Nihayetinde sağ DLPFC’nin duygu-bazlı çatışmalarda arabuluculuk yapmada daha büyük rolü olabilir ve sağ VLPFC, amigdala ve anterior korteksle etkişelime girerek muhafazakar kompleksin nöroanatomik substratlarını oluşturabilir.
BÖLÜM 5: BEYİN HASTALIKLARINDAN GELEN KANITLAR
Beyin hastalığı, siyasi eğilimi ve diğer var olan benlik algısını değiştirebilir ve bu sayede politik ideolojilerin nörobiyolojik şemasına başka bir bakış açısı sunabilir. Bu alandaki yayınların sayısı az olsa da 134 katılımcıyla yapılan yeni bir çalışmada penetran TBI geçmişi olan hastalar TBI’ın politik alanlarda yaptığı etkileri tahakkuk ettiği gözlemlendi. 82 Muhafazakarlık-liberalizm, VMPFC’nin iki taraflı lezyonlarıyla bağlantılı olarak, “radikalizm”deki veya siyasi ifadelerin ortalama nüfusunkinden sapma derecesindeki azalma kadar değişmedi. VMPFC’nin bilateral hasar gördüğü başka bir çalışmada ise 10 hastaya atanan davranışsal ölçekler, hastalarda artan seviyelerde otoriteye itaatkarlık, dini görüşlerde aşırı tutuculuk gösterdi. 83 Son olarak, lateral orbifrontal korteks lezyonu olan 7 hastanın oy verme kararlarını inceleyen bir çalışmada hastaların seçimlerini yeterliliğe göre değil ilk izlenimlerine veya adayın fiziksel çekiciliğine göre yaptığı tespit edildi. 84 Özet olarak bu bulgular VMPFC ve etrafındaki bölgelerin zarar görmesi halinde politik karar verme mekanizmasını etkilediğine ve spesifik VMPFC hasarlarının duygusal değerliğini düşürdüğüne ve politik karaları duygusal karalara gore “kural bazlı” karar vermeye kaydırdığına işaret ediyor. 85
Kişiliklerin ve politik ideolojilerin değişimine sebep olan prototipik hastalığın ismi davranışsal varyant frontotemporal demans’tır. (bvFTD) Bu hastalık kendini disinhibisyon, apati (duyumsamazlık), abulya (irade yitimi), empati hissinin kaybolması, steorotipik davranışlar, beslenme biçiminde değişimler ve dysexecutive gibi davranışların kombinasyonlarıyla gösterebilir. 86 Bu hastaların hastalıklarının odak noktası ACC, VMPFC, anteriyor insula, amigdalayı da içeren anteriyor temporal lob çevresi ve buna karşılık gelen belirginlik ağıdır 87 (corresponding salience network). Araştırmacılar hastalığın hakim noktasının sağ-taraf olduğu bazı bvFTD hastalarının benlik algılarını kolayca değiştirebildiklerini tespit etti. Örnek olarak Miller ve diğerleri eskiden muhafazakar olan bir bvFTD hastasının politik tercihlerinin artık daha çeşitliği olduğunu ve tartışmaya girdiği yabancılara karşı nâmuhafazakar görüşler ifade ettiğini bildirdi. Giysileri daha gösterişsiz ve özensiz hale geldi, hayvan haklarına daha ilgi duymaya başladı ve kristal ve takı hobisini doldurulmuş hayvan koleksiyonculuğuna çevirdi.
Yalnızca asimetrik sağ frontotemporal müdahelesi olan bvFTD hastalarında politik ideolojilerinde, dini görüşlerinde, kıyafet tercihlerinde ve hobilerinde değişiklik gözlenmlendi. Asimetrik sağ bölüm müdahelesinin olduğu bvFTD, olumsuzluk-tehdit-tiksinti algılarında genel bir düşüşle ilişkilendirilmiştir. 88 89 bvFTD’li hastaların olumlu veya nötr sahnelerden ziyade olumsuz ön yargılarında azalma olduğundan olumsuz sahnelere azaltılmış duygusal tepkiler verirler. bvFTD’li hastlar aynı zamanda tehditten kaçınmak için daha az dikkat sarfederler ve tiksinç uyaranlara karşı daha az tepki verirler. bvFTD’de görülen sağ frontal bölüm hasarı aynı zamanda kendilerini koruma içgüdülerini de zayıflatır. Bu ve diğer beyin hastalıklarının raporlanması sağ bölüm frontotemporal hastalıklarının ya liberal davranışlara yol açtığını ya da muhafazakar davranışlarda azalmaya sebep olduğunu göstermiştir.
SONUÇLAR
Politik ideolojiler üstüne olan literatür, politik ideolojinin muhafazakarlık-liberalizm ilişkilerinin nörobiyolojik devre şemasına işaret ediyor. Çeşitlilik gösterse de bu literatür sağ anteriyor bölgede bir “muhafazakar kompleks” olduğunu iddia ediyor. Muhafazakarlık-liberalizm ilişkisinin nörobiyolojik bir temelinin olması hayat boyu tecrübenin ve sosyal öğrenimlerin bir değeri olmadığı anlamına veya nörobiyolojik açıklamaların muhafazakar ve liberal davranışları yansıtmaktan ziyade determine ettiği anlamına gelmiyor. Yine de nörologlar ve psikiyatrlar sağ frontotemporal beyninde rahatsızlık olan hastaların muhafazakar-liberal davranışlarında politik ideolojisine etkisi olacak kadar değişimler yaşandığını gözlemledi.
Psikolojik çalışmalar aşırı muhafazkar ve liberal katılımcılar arasındaki farkları kayıt altına alıyor. Liberallere karşılaştırıldığında evrimsel davranışlarla ve patojenlerden kaçınma ile tutarlı olarak muhafazakarlar grup içi uyuma ve grup dışındakilere karşı ayrımcılığı savunuyorlar. Kişilik özeliklerinde farklılıkların ötesinde (Bkz. Tablo 1) literatür hassasiyet, negatif uyaranlara verilen tepki, tehdit ve tiksinti de de muhafazakar liberal dinamiğinin ekstrem uçlarındaki farklılıklara da dikkat çekiyor. Liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarların özelikle yeni ve farklıysa çevre uyaranlarının negatif özeliklerine dikat etmesi, yorumlaması, hatırlaması ve tepki vermesi daha olası. Çalışmalarda açıkça ortada olan bu negatif ön yargı gösteriyor ki liberalizmle karşılaştırıldığında muhafazakarlığın olumsuz görüntülere karşı daha büyük, hızlı, daha uzun odak vermesi ve bunlara karşı daha büyük fizyolojik uyarılma tepkisi veriyor. Liberallerle karşılaştırıldığında muhafazakarlar aynı uyaranlardan daha fazla tehdit hissi alıyor ve bu belirsiz uyarana karşı daha büyük fizyolojik tepkiler gösteriyorlar. Liberallere karşılaştırıldığında muhafazakarların özelikle saflığın ihlalini hissettikleri gibi çeşitli durumlara tiksinti hissi ile yaklaşmaları daha olası.
Nörolojik görüntüleme çalışmaları “muhafazakar kompleksin” işin içine girdiği yapılara, özellikle beynin sağ frontotemporal bölgesine işaret ediyor. Bir yapısal MRI çalışmasında, liberal fikirlere karşı muhafazakar fikirlere sahip olanların sağ amigdalasında, korku ve tehditlere karşı hassas olan bölge, olduğunu ortaya koydu. Bir başka fMRI çalışması ise muhafazakarların risk aldıkları durumlarda sağ amigdalalarında daha fazla aktivite tespit etti. Önceki fMRI çalışmaları duygusal yüzlerin sağ amigdalaya 90 91 işlenmesinde lateralizasyon bulamadıysa da yeni insan ve hayvan çalışmaları daha nüanslı, düşük yoğunluklu, hızlı, otomatik ve korku ile tehditi sağ amigdalada açıkça algılayan ve sol amigdalada daha detaylı ve gecikmiş bir lateralizasyonu öne sürüyor. Anteriyor insula tiksinti hissinin oluşmasında görev alıyorken sağ ventrolateral PFC de öz-kısıtlama konusunda etkili oluyor olabilir. 92 Son olarak frontal yapılar, bunların amigdalaları ve diğer bağlantılar yaklaş-uzak dur ikiliminde etkili oluyorken sol-taraf aktivasyonu iştah açıcı uyaranlara yaklaşmada etkin oluyor ve sağ taraf aktivasyonu itici uyaranlardan kendini çekme, risk almadan uzaklaşma ile sonuçlanıyor. 93 94 Bunlarla birlikte bu sağ-taraf yapıları; siyasi muhafazakarlık, değişimi frenlemek, istikrarı sağlamak ve statükoyu sağlamak gibi davranışları da içeren muhafazakar davranışlarda kendini gösteriyor.
Bu “muhafakar komplekse” ek olarak alternatif eylem için bir “enerjileme” veya motivasyon olması gerekir. Bu enerjilemenin kökü ACC içinde saklı olabilir, muhtemelen sola doğru laterilize olmuş ve sol bölgenin “yaklaşım” yatkınlığıyla 95 96 da tutarlı. ACC uyarılma örüntülerini, potansiyel çatışmaları ve belirsizli gözlemler, dikkatini çatışmayı çözmeye veya yeni eylemler bulmaya yöneltir. 97 98 Beyin hastalıklarında görülen liberal davranışlara yönelik değişimde yalnızca muhafazakar kompleksin kırılmasını değil aynı zamanda ACC’nin uyaranlara karşı değişim şansı vermesini de gerektirir.
Bu literatürün ve muhafazakarlık-liberalizm ideolojilerinin beyne olan etkileri tartışmasının pek çok kısıtlamaları var. İlk olarak çalışmalarda çok az katılımcı var ve bulguların genelleştirilmesi çok zor. Muhafazakarlık-liberalizm yalnızca bir etken, siyasi ideolojiyi belirlemede her ne kadar etkili olsa da. Bireyler kendi aralarında öncelikli olarak ne kadar muhafazakar veya liberal olduklarına göre değişmeseler sosyal, ekonomik ve kültürel meselelerde oldukça farklılık gösteriyorlar Her insan muhafazakarlık ve liberallik spektrumunda, değişen raddelerde, konuya göre, hayatlarının çeşitli durumlarında bulunabiliyorlar ve politik ideolojilerini değiştirebiliyorlar. Dahası burada örnek gösterilen pek çok çalışma muhafazakarlık-liberalizm spektrumunun aşırı uçlarındaki katılımcılarla yapıldı. İkinci olarak araştırmacılar genelde politik ideolojileri tespit ederken katılımcıların beyanlarını kullanıyorlar. Bu da çalışmaların sonuçlarını biraz daha kısıtlıyor, bireylerin gerçek ideolojileri kendi benlik algıları veya kendi beyanları diğer insanlarınkilerle tam anlamıyla örtüşmeyebilir. Üçüncü olarak bu bulgular belirli bir siyasi ideolojiye karşı onay mahiyeti taşımıyor. Muhafazakar ve liberal davranışların hem birey hem de toplum için farklı avantajları var. Bazı durumlarda insanlar muhafazakar olmaktan daha fazla faydalanabilirken bazı durumlarda liberal olmaktan daha fazla yarar görürler. Son olarak muhafazakarlık ve liberalizmin nörobiyolojisini göstermek deterministik sonuçlara sebep olmaz. Lokal beyin aktivitesindeki farklılık anatominin bir sonucu olabilir, sosyal determinantları etkileyen gelişimsel bir sonuç olmayabilir veya öncelikli olarak çevreye ve öğrenmeye duyulan bir istiek olarak fonksiyon gösterebilir.
Sonuç olarak literatür negatif ön yargıda, tehditte, tiksinti ve uzak durmada parmağı olan bir muhafazakar komplekse işaret eder. Diğer muhafazakarlık-liberalizm çalışmalarında, liberallere kıyasla güçlü muhafazakar eğilimi olanlar negatif uyaranlara güçlü bir tehdit hissi, tiksinti hassasiyeti ve uzak durma eğilimi ile birlikte daha fazla psikolojik ve fizyolojik tepki verirler.
Mario F. Mende – “A Neurology of the Conservative-Liberal Dimension of Political Ideology“, (Erişim Tarihi: 13.01.2023)
Çevirmen: Pusat Sağyürek (@derblutharsch0)
Çeviri Editörü: Fahri Sağyürek
1 Jost JT, Glaser J, Kruglanski AW, et al.: Political conservatism as motivated social cognition. Psychol Bull 2003; 129:339–375 Crossref, Medline, Google Scholar
2 Carney DR, Jost JT, Gosling SD: The secret lives of liberals and conservatives: Personality profiles, interaction styles, and the things they leave behind. Polit Psychol 2008; 29:807–840 Crossref, Google Scholar
3 Hibbing JR, Smith KB, Peterson JC, et al.: The deeper sources of political conflict: evidence from the psychological, cognitive, and neuro-sciences. Trends Cogn Sci 2014; 18:111–113 Crossref, Medline, Google Scholar
4 Fowler JH, Schreiber D: Biology, politics, and the emerging science of human nature. Science 2008; 322:912–914 Crossref, Medline, Google Scholar
5 Miller BL, Seeley WW, Mychack P, et al.: Neuroanatomy of the self: evidence from patients with frontotemporal dementia. Neurology 2001; 57:817–821 Crossref, Medline, Google Scholar
6 Jaensch, Erich. International Encyclopedia of the Social Sciences. Encyclopedia.com. Google Scholar
7 Gerber AS, Huber GA, Doherty D, et al.: The Big Five personality traits in the political arena. Annu Rev Polit Sci 2011; 14:265–287 Crossref, Google Scholar
8 Fatke M: Personality traits and political ideology: a first global assessment. Polit Psychol 2016; doi:10.1111/pops.12347 Crossref, Google Scholar
9 Caprara GV, Schwartz S, Capanna C, et al.: Personality and politics: values, traits, and political choice. Polit Psychol 2006; 27:1–28 Crossref, Google Scholar
10 Jost JT, Federico CM, Napier JL: Political ideology: its structure, functions, and elective affinities. Annu Rev Psychol 2009; 60:307–337 Crossref, Medline, Google Scholar
11 Caparos S, Fortier-St-Pierre S, Gosselin J, et al.: The tree to the left, the forest to the right: political attitude and perceptual bias. Cognition 2015; 134:155–164 Crossref, Medline, Google Scholar
12 Amodio DM, Jost JT, Master SL, et al.: Neurocognitive correlates of liberalism and conservatism. Nat Neurosci 2007; 10:1246–1247 Crossref, Medline, Google Scholar
13 Wilson GD, Ausman J, Mathews TR: Conservatism and art preferences. J Pers Soc Psychol 1973; 25:286–288 Crossref, Medline, Google Scholar
14 Rule NO, Ambady N: Democrats and republicans can be differentiated from their faces. PLoS One 2010; 5:e8733 Crossref, Medline, Google Scholar
15 Schwartz SH, Caprara GV, Vecchione M: Basic personal values, core political values, and voting: a longitudinal analysis. Polit Psychol 2010; 31:421–452 Crossref, Google Scholar
16 Vigil JM: Political leanings vary with facial expression processing and psychosocial functioning. Group Process Intergroup Relat 2010; 13:547–558 Crossref, Google Scholar
17 Janoff-Bulman R: To provide or protect: motivational basis of political liberalism and conservatism. Psychol Inq 2009; 20:120–128 Crossref, Google Scholar
18 Krieglmeyer R, De Houwer J, Deutsch R: On the nature of automatically triggered approach–avoidance behavior. Emot Rev 2013; 5:280–384 Crossref, Google Scholar
19 Aupperle RL, Paulus MP: Neural systems underlying approach and avoidance in anxiety disorders. Dialogues Clin Neurosci 2010; 12:517–531 Medline, Google Scholar
20 Carraro L, Castelli L, Negri P: The hand in motion of liberals and conservatives reveals the differential processing of positive and negative information. Acta Psychol (Amst) 2016; 168:78–84 Crossref, Medline, Google Scholar
21 Hibbing JR, Smith KB, Alford JR: Differences in negativity bias underlie variations in political ideology. Behav Brain Sci 2014; 37:297–307 Crossref, Medline, Google Scholar
22 Carraro L, Negri P, Castelli L, et al.: Implicit and explicit illusory correlation as a function of political ideology. PLoS One 2014; 9:e96312 Crossref, Medline, Google Scholar
23 Castelli L, Carraro L: Ideology is related to basic cognitive processes involved in attitude formation. J Exp Soc Psychol 2011; 47:1013–1016 Crossref, Google Scholar
24 Hatemi PK, Verhulst B: Political attitudes develop independently of personality traits. PLoS One 2015; 10:e0118106 Medline, Google Scholar
25 Fincher CL, Thornhill R: The parasite-stress theory may be a general theory of culture and sociality. Behav Brain Sci 2012; 35:99–119 Crossref, Medline, Google Scholar
26 Fumagalli M, Sironi M, Pozzoli U, et al.: Signatures of environmental genetic adaptation pinpoint pathogens as the main selective pressure through human evolution. PLoS Genet 2011; 7:e1002355 Crossref, Medline, Google Scholar
27 LaFollette H, Woodruff ML: the limits of Haidt: How his explanation of political animosity fails. Philos Psychol 2015; 28:452–465 Crossref, Google Scholar
28 Brown GD, Fincher CL, Walasek L: Personality, parasites, political attitudes, and cooperation: a model of how infection prevalence influences openness and social group formation. Top Cogn Sci 2016; 8:98–117 Crossref, Medline, Google Scholar
29 Navarrete CD, Fessler DMT: Disease avoidance and ethnocentrism: the effects of disease vulnerability and disgust sensitivity on intergroup attitudes. Evol Hum Behav 2006; 27:270–282 Crossref, Google Scholar
30 Navarrete CD, Fessler DMT: Disease avoidance and ethnocentrism: the effects of disease vulnerability and disgust sensitivity on intergroup attitudes. Evol Hum Behav 2006; 27:270–282 Crossref, Google Scholar
31 Schaller M, Miller GE, Gervais WM, et al.: Mere visual perception of other people’s disease symptoms facilitates a more aggressive immune response. Psychol Sci 2010; 21:649–652 Crossref, Medline, Google Scholar
32 Ahn WY, Kishida KT, Gu X, et al.: Nonpolitical images evoke neural predictors of political ideology. Curr Biol 2014; 24:2693–2699 Crossref, Medline, Google Scholar
33 Inbar Y, Pizarro D, Iyer R, et al.: Disgust sensitivity, political conservatism, and voting. Soc Psychol Personal Sci 2012; 3:537–544 Crossref, Google Scholar
34 Helzer EG, Pizarro DA: Dirty liberals! reminders of physical cleanliness influence moral and political attitudes. Psychol Sci 2011; 22:517–522 Crossref, Medline, Google Scholar
35 Mortensen CR, Becker DV, Ackerman JM, et al.: Infection breeds reticence: the effects of disease salience on self-perceptions of personality and behavioral avoidance tendencies. Psychol Sci 2010; 21:440–447 Crossref, Medline, Google Scholar
36 Terrizzi JAS: NJ, McDaniel MA: The behavioral immune system and social conservatism: A meta-analysis. Evol Hum Behav 2013; 34:99–108 Crossref, Google Scholar
37 Eskine KJ, Kacinik NA, Prinz JJ: A bad taste in the mouth: gustatory disgust influences moral judgment. Psychol Sci 2011; 22:295–299 Crossref, Medline, Google Scholar
38 Haidt J: The new synthesis in moral psychology. Science 2007; 316:998–1002 Crossref, Medline, Google Scholar
39 Haidt J, Graham J: When morality opposes justice: conservatives have moral intuitions that liberals may not recognize. Soc Justice Res 2007; 20:98–116 Crossref, Google Scholar
40 Smith KB, Alford JR, et al.: Intuitive ethics and political orientations: testing moral foundations as a theory of political ideology. Am J Political Sci 2016; doi:10.1111/ajps.12255 Google Scholar
41 Dawes C, Cesarini D, Fowler JH, et al.: The relationship between genes, psychological traits, and political participation. Am J Political Sci 2014; 58(4) Crossref, Google Scholar
42 Hatemi PK, Medland SE, Klemmensen R, et al.: Genetic influences on political ideologies: twin analyses of 19 measures of political ideologies from five democracies and genome-wide findings from three populations. Behav Genet 2014; 44:282–294 Crossref, Medline, Google Scholar
43 Hatemi PK, Medland SE, Klemmensen R, et al.: Genetic influences on political ideologies: twin analyses of 19 measures of political ideologies from five democracies and genome-wide findings from three populations. Behav Genet 2014; 44:282–294 Crossref, Medline, Google Scholar
44 Eaves L, Heath A, Martin N, et al.: Comparing the biological and cultural inheritance of personality and social attitudes in the Virginia 30,000 study of twins and their relatives. Twin Res 1999; 2:62–80 Crossref, Medline, Google Scholar
45 Settle JE, Dawes CT, Christakis NA, et al.: Friendships moderate an association between a dopamine gene variant and political ideology. J Polit 2010; 72:1189–1198 Crossref, Medline, Google Scholar
46 Fowler JH, Baker LA, Dawes CT: The genetic basis of political participation. Am Polit Sci Rev 2008; 102:233–248 Crossref, Google Scholar
47 Ebstein RP, Monakhov MV, Lu Y, et al.: Association between the dopamine D4 receptor gene exon III variable number of tandem repeats and political attitudes in female Han Chinese. Proc Biol Sci/The Royal Society 2015; 282(1813):2015–1360 Google Scholar
48 Munafò MR, Yalcin B, Willis-Owen SA, et al.: Association of the dopamine D4 receptor (DRD4) gene and approach-related personality traits: meta-analysis and new data. Biol Psychiatry 2008; 63:197–206 Crossref, Medline, Google Scholar
49 Dodd MD, Balzer A, Jacobs CM, et al.: The political left rolls with the good and the political right confronts the bad: connecting physiology and cognition to preferences. Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci 2012; 367:640–649 Crossref, Medline, Google Scholar
50 Graham J, Haidt J, Nosek BA: Liberals and conservatives rely on different sets of moral foundations. J Pers Soc Psychol 2009; 96:1029–1046 Crossref, Medline, Google Scholar
51 Shook NJ, Fazio RH: Political ideology, exploration of novel stimuli, and attitude formation. J Exp Soc Psychol 2009; 45:995–998 Crossref, Google Scholar
52 Carraro L, Castelli L, Macchiella C: The automatic conservative: ideology-based attentional asymmetries in the processing of valenced information. PLoS One 2011; 6:e26456 Crossref, Medline, Google Scholar
53 Oxley DR, Smith KB, Alford JR, et al.: Political attitudes vary with physiological traits. Science 2008; 321:1667–1670 Crossref, Medline, Google Scholar
54 Dodd MD, Hibbing JR, Smith KB: The politics of attention: differences in visual cognition between liberals and conservatives. Psychology Learn Motiv 2016; 65:255–309 Google Scholar
55 Coronel JC, Duff MC, Warren DE, et al.: Remembering and voting: theory and evidence from amnesic patients. Am J Pol Sci 2012; 56:837–848 Crossref, Medline, Google Scholar
56 Mills M, Gonzalez FJ, Giuseffi K, et al.: Political conservatism predicts asymmetries in emotional scene memory. Behav Brain Res 2016; 306:84–90 Crossref, Medline, Google Scholar
57 Mills M, Smith KB, Hibbing JR, et al.: The politics of the face-in-the-crowd. J Exp Psychol Gen 2014; 143:1199–1213 Crossref, Medline, Google Scholar
58 Robinson MD, Cassidy DM, Boyd RL, et al.: The politics of time: conservatives differentially reference the past and liberals differentially reference the future. J Appl Soc Psychol 2015; 45:391–399 Crossref, Google Scholar
59 Sylwester K, Purver M: Twitter language use reflects psychological differences between democrats and republicans. PLoS One 2015; 10:e0137422 Crossref, Medline, Google Scholar
60 Sylwester K, Purver M: Twitter language use reflects psychological differences between democrats and republicans. PLoS One 2015; 10:e0137422 Crossref, Medline, Google Scholar
61 Deppe KD, Gonzalez FJ, Neiman JL, et al.: Reflective liberals and intuitive conservatives: a look at the cognitive reflection test and ideology. Judgm Decis Mak 2015; 10:314–331 Google Scholar
62 Salvi C, Bricolo E, Kounios J, et al.: Insight solutions are correct more often than analytic solutions. Think Reason 2016; 22:443–460 Crossref, Medline, Google Scholar
63 Rule NO, Freeman JB, Moran JM, et al.: Voting behavior is reflected in amygdala response across cultures. Soc Cogn Affect Neurosci 2010; 5:349–355 Crossref, Medline, Google Scholar
64 Tusche A, Kahnt T, Wisniewski D, et al.: Automatic processing of political preferences in the human brain. Neuroimage 2013; 72:174–182 Crossref, Medline, Google Scholar
65 Knutson KM, Wood JN, Spampinato MV, et al.: Politics on the brain: an fMRI investigation. Soc Neurosci 2006; 1:25–40 Crossref, Medline, Google Scholar
66 Gozzi M, Zamboni G, Krueger F, et al.: Interest in politics modulates neural activity in the amygdala and ventral striatum. Hum Brain Mapp 2010; 31:1763–1771 Medline, Google Scholar
67 Kanai R, Feilden T, Firth C, et al.: Political orientations are correlated with brain structure in young adults. Curr Biol 2011; 21:677–680 Crossref, Medline, Google Scholar
68 Schreiber D, Fonzo G, Simmons AN, et al.: Red brain, blue brain: evaluative processes differ in democrats and republicans. PLoS One 2013; 8:e52970 Crossref, Medline, Google Scholar
69 Christopoulos GI, Tobler PN, Bossaerts P, et al.: Neural correlates of value, risk and risk aversion contributing to decision making under risk. J Neurosci 2009; 29:12574–12583 Crossref, Medline, Google Scholar
70 Belfi AM, Koscik TR, Tranel D: Damage to the insula is associated with abnormal interpersonal trust. Neuropsychologia 2015; 71:165–172 Crossref, Medline, Google Scholar
71 Christopoulos GI, Tobler PN, Bossaerts P, et al.: Neural correlates of value, risk and risk aversion contributing to decision making under risk. J Neurosci 2009; 29:12574–12583 Crossref, Medline, Google Scholar
72 Jung YC, An SK, Seok JH, et al.: Neural substrates associated with evaluative processing during co-activation of positivity and negativity: a PET investigation. Biol Psychol 2006; 73:253–261 Crossref, Medline, Google Scholar
73 Westen D, Blagov PS, Harenski K, et al.: Neural bases of motivated reasoning: an fMRI study of emotional constraints on partisan political judgment in the 2004 US Presidential election. J Cogn Neurosci 2006; 18:1947–1958 Crossref, Medline, Google Scholar
74 Falk EB, Spunt RP, Lieberman MD: Ascribing beliefs to ingroup and outgroup political candidates: neural correlates of perspective-taking, issue importance and days until the election. Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci 2012; 367:731–743 Crossref, Medline, Google Scholar
75 Kaplan JT, Freedman J, Iacoboni M: Us versus them: political attitudes and party affiliation influence neural response to faces of presidential candidates. Neuropsychologia 2007; 45:55–64 Crossref, Medline, Google Scholar
76 Cunningham WA, Zelazo PD: Attitudes and evaluations: a social cognitive neuroscience perspective. Trends Cogn Sci 2007; 11:97–104 Crossref, Medline, Google Scholar
77 Kato J, Ide H, Kabashima I, et al.: Neural correlates of attitude change following positive and negative advertisements. Front Behav Neurosci 2009; 3:6 Crossref, Medline, Google Scholar
78 Zamboni G, Gozzi M, Krueger F, et al.: Individualism, conservatism, and radicalism as criteria for processing political beliefs: a parametric fMRI study. Soc Neurosci 2009; 4:367–383 Crossref, Medline, Google Scholar
79 Gollan JK, Connolly M, Buchanan A, et al.: Neural substrates of negativity bias in women with and without major depression. Biol Psychol 2015; 109:184–191 Crossref, Medline, Google Scholar
80 Chawke C, Kanai R: Alteration of political belief by non-invasive brain stimulation. Front Hum Neurosci 2016; 9:621 Crossref, Medline, Google Scholar
81 Knoch D, Pascual-Leone A, Meyer K, et al.: Diminishing reciprocal fairness by disrupting the right prefrontal cortex. Science 2006; 314:829–832 Crossref, Medline, Google Scholar
82 Cristofori I, Viola V, Chau A, et al.: The neural bases for devaluing radical political statements revealed by penetrating traumatic brain injury. Soc Cogn Affect Neurosci 2015; 10:1038–1044 Crossref, Medline, Google Scholar
83 Asp E, Ramchandran K, Tranel D: Authoritarianism, religious fundamentalism, and the human prefrontal cortex. Neuropsychology 2012; 26:414–421 Crossref, Medline, Google Scholar
84 Xia C, Stolle D, Gidengil E, et al.: Lateral orbitofrontal cortex links social impressions to political choices. J Neurosci 2015; 35:8507–8514 Crossref, Medline, Google Scholar
85 Carr AR, Paholpak P, Daianu M, et al.: An investigation of care-based vs. rule-based morality in frontotemporal dementia, Alzheimer’s disease, and healthy controls. Neuropsychologia 2015; 78:73–79 Crossref, Medline, Google Scholar
86 Rascovsky K, Hodges JR, Knopman D, et al.: Sensitivity of revised diagnostic criteria for the behavioural variant of frontotemporal dementia. Brain 2011; 134:2456–2477 Crossref, Medline, Google Scholar
87 Pievani M, de Haan W, Wu T, et al.: Functional network disruption in the degenerative dementias. Lancet Neurol 2011; 10:829–843 Crossref, Medline, Google Scholar
88 St Jacques PL, Grady C, Davidson PS, et al.: Emotional evaluation and memory in behavioral variant frontotemporal dementia. Neurocase 2015; 21:429–437 Crossref, Medline, Google Scholar
89 Shinagawa S, Babu A, Sturm V, et al.: Neural basis of motivational approach and withdrawal behaviors in neurodegenerative disease. Brain Behav 2015; 5:e00350. doi: 10.1002/brb3.350 Crossref, Medline, Google Scholar
90 Fusar-Poli P, Placentino A, Carletti F, et al.: Laterality effect on emotional faces processing: ALE meta-analysis of evidence. Neurosci Lett 2009; 452:262–267 Crossref, Medline, Google Scholar
91 Fusar-Poli P, Placentino A, Carletti F, et al.: Functional atlas of emotional faces processing: a voxel-based meta-analysis of 105 functional magnetic resonance imaging studies. J Psychiatry Neurosci 2009; 34:418–432 Medline, Google Scholar
92 Aron AR, Robbins TW, Poldrack RA: Inhibition and the right inferior frontal cortex. Trends Cogn Sci 2004; 8:170–177 Crossref, Medline, Google Scholar
93 Fetterman AK, Ode S, Robinson MD: For which side the bell tolls: the laterality of approach-avoidance associative networks. Motiv Emot 2013; 37:33–38 Crossref, Medline, Google Scholar
94 Miller GA, Crocker LD, Spielberg JM, et al.: Issues in localization of brain function: The case of lateralized frontal cortex in cognition, emotion, and psychopathology. Front Integr Nuerosci 2013; 7:2 Crossref, Medline, Google Scholar
95 Stuss DT: Functions of the frontal lobes: relation to executive functions. J Int Neuropsychol Soc 2011; 17:759–765 Crossref, Medline, Google Scholar
96 Holroyd CB, Yeung N: Motivation of extended behaviors by anterior cingulate cortex. Trends Cogn Sci 2012; 16:122–128 Crossref, Medline, Google Scholar
97 Kennerley SW, Walton ME, Behrens TE, et al.: Optimal decision making and the anterior cingulate cortex. Nat Neurosci 2006; 9:940–947 Crossref, Medline, Google Scholar
98 Shenhav A, Botvinick MM, Cohen JD: The expected value of control: an integrative theory of anterior cingulate cortex function. Neuron 2013; 79:217–240 Crossref, Medline, Google Scholar
