Çevirmen Önsözü Quine’ın analitik/sentetik ayrımını reddetmesi analitik felsefe tarihinde bir kırılma noktasını temsil eder. (Bu ünlü makale, dergimizin dördüncü sayısında Emre Can
Okumaya Devam Et
Tanrı ve acı çekmek (kötülük) söz konusu olduğunda, özgür iradenin de bahsi geçer. Özellikle de şöylesi cümlelerde; İnsanlar özgür irade sahibi değilse,
Okumaya Devam Et
Çoğu kişinin, hala, Darwin’in evrim teorisinin, fikirlerin evrimsel bir meyvesi olmaktan ziyade aniden ve birdenbire ortaya çıkan bir şey olduğuna inanması büyük
Okumaya Devam Et
Dünyanın varoluşu, bir şekilde Tanrı’ya dayanır. Tarih boyunca, filozoflar ve teologlar bu sonuca varmış veya bunu bir varsayım olarak kabul etmişlerdir. Ama Tanrı’nın
Okumaya Devam Et
Willard Van Orman Quine (arkadaşları ona AKA W. V. O. Quine veya “Van” derdi) (1908 – 2000), Amerikalı bir filozof ve matematiksel
Okumaya Devam Et
Mantıksal Pozitivizm (daha sonrasında Mantıkçı Empiristler olarak da adlandırılıyor), Pozitivizm ve erken dönem Analitik Felsefe hareketinden gelişen ve tüm insan bilgisinin mantıksal
Okumaya Devam Et
Atomculuk, maddeci filozoflar Empedokles ve Anaxagoras’ın ardından M.Ö. 5.yüzyılın sonlarında Leukippos ve onun öğrencisi Demokritos tarafından benzer bir materyalizm doğrultusunda oluşturdukları ve
Okumaya Devam Et
Pisagorculuk, Pisagor ve takipçilerinin metafizik inançlarına dayanan, Sokrates öncesi bir Yunan felsefe okuludur. Görüşleri ve yöntemleri, Platonizm, Yeni Platonculuk ve Kinizm de
Okumaya Devam Et
Hegelcilik, Alman idealist filozof Georg Wilhelm Friedrich Hegel’in yazılarına ve onunla başlamış olan felsefi geleneğe dayalı bir felsefe okuludur: Merkezi 19. yüzyılın
Okumaya Devam Et
Aristotelesçilik, Antik Yunan’ın Sokratik (veya Klasik) dönemine ait ve esin kaynağını M.Ö. 4. yüzyıldaki Aristoteles’in çalışmalarından alan bir felsefe okulu veya geleneğidir.
Okumaya Devam Et